حسن‌آقا! عزيز، دقت كن

حسن آقا سلام و عرض ادب   غرض از شعر، ذکر یک مطلب
گوئیا قصد سیستان داری       عزم یاران دلستان داری
گرچه ما غرق شور امیدیم       اهل تدبیر و خصم تردیدیم
لیکن از آن جناب روحانی       گله دارم اگر که می‌خوانی:
طی آن دولت سبک‌مایه        برخی از کارهای بی‌پایه
رسم شد آنچنان که می‌دانی   مثل این "تورهای استانی"
اینکه یک خلق را به صف بکنند   بعد راضی شوند و کف بکنند
بعد هم آنچنان که بایسته‌ست   عرض باید شود که "کی خسته‌ست؟"
بعد هم نامه‌های عجز و نیاز   جهت اخذ در صفوف دراز
در نهایت صد و چهل "وعده"   (کی پذیرفته است و کی کرده؟)
عکس با خستگان و محرومان   پیرمرد و دهاتی و چوپان
ژست‌ها با "ادای دلسوزی"   جهت نشر و "لایک اندوزی"
با ادای "عَدالت" و "انصاف"   آسمان را ز عرض داده شكاف
گرچه این نسبت از شما دور است   نشوی مثل "او"، بلا دور است
ساده و بی‌ریا و راحت باش       نه چو "او" عامل جراحت باش
خلق دل‌خسته را خفیف نکن   کارهای خز و سخیف نکن
شأن این خلق را رعایت کن   حسن آقا! عزیزم، دقت کن